Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Duo Reges: constructio interrete. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.
Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Quare conare, quaeso. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?
- Bork
- Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
- Bork
- Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.
- Quae sequuntur igitur?
- Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
- Bork
- Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
- Immo videri fortasse.
- Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
- Sint ista Graecorum;
- Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.
Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Maximus dolor, inquit, brevis est. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Sed ad rem redeamus;
Cum autem paulum firmitatis accessit, et animo utuntur et
sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur
et eos agnoscunt, a quibus educantur.
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter
cenare, qui libenter, non continuo bene.
- Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
- Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
- Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
- At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
- Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.
- Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
- Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
